رباتیک و هوا فضا

اگر مطالب قبلی رو خونده باشید به جایی رسیدیم که در اواخر سال ۸۴ مشکل اصلی پیدا شد و اما ادامه کار...

بالاخره در تیرماه سال ۸۵ موتور توانست بدون نیاز به فن استارتر روی پای خود بایستد. این یعنی شروع یک موفقیت بزرگ. لحظه ای فوق العاده برای من بود چون بعد از حدود ۴ سال حرفهای مایوس کننده اطرافیان که مدام می گفتند غیر ممکن است پایان داده می شد.

همانطور که در فیلم پیش از این پست مشاهده کرده بودید موتور به سختی و نسبتا داغ روی پای خودش ایستاد ولی باز هم بسیار امیدوار کننده بود و این خود نشان می داد که تغییرات مفید واقع شده بود چون تغییر در کارکرد موتور نسبت به قبل بسیار چشمگیر بود.

اکنون تقریبا می دانستیم کا از کجا باید بهینه سازی کنیم و این نقطه ی بسیار امیدوار کننده ای بود چون دایره تغییرات و تحقیقاتمان تنگتر می شد. کار بهینه سازی در بخشهای مهم به سرعت آغاز و پس از چند تست و آزمون و خطا توانستیم بهبود قابل توجهی حاصل کنیم که در فیلم دوم براحتی می توان این تغییرات را به چشم دید. کار تغییر و ارتقا و تستهای پیاپی تا اواخر سال ۸۷ ادامه داشت تا دقیقا با عملکرد و رفتارهای موتور آشنا شدم و البته کارکرد موتور هم بعد از هر تست بهترو بهتر می شد. (ویدیوهای مربوط به تستهای بعدی بزودی در همین وبلاگ منتشر خواهد شد).

در این سال از طریق وبلاگ آقای رنجبر با ایشان و از طریق ایشان با دوستان عزیزم آقایان عزت و عادل مسلمی آشنا شدم که بعدها در مسابقات هوا فضای امیرکبیر بصورت حضوری باهم آشنا شدیم و از نزدیک باهم ملاقات کردیم که این نقطه آغازین تشکیل گروهی بری همکاری در این زمینه بود. برنامه های ما با ساخت موتور میکروجت فجر آغاز شد. ساخت بخشهای داغ موتور ازجمله NVG بخشهایی از محفظه احتراق و انتهای کاور شفت و تیوب و سیستم روغنکاری و تزریق سوخت نیز به بنده سپرده شد.

 بخشهای سرد مانند دیفیوزر Intake و بخشهایی از محفظه احتراق به دوستم آقای عزت مسلمی سپرده شد. کار بسیار خوب پیش رفت اما هرگز به تست نرسید. کار دوباره روی موتور دیگری به نام سیمرغ آغاز شد که در این پروژه نیز کار ساخت بخشهایی از قسمتهای داغ نیز به اینجانب سپرده  شد که با موفقیت و در زمان مقرر کار تحویل گروه شد. اما بیشتر قسمتها توسط دوست و همکار عزیزم آقای عزت مسلمی ساخته شد. در این موتور بدلیل استفاده از توربین اماده، کار بسیار ساده تر و دقیقتر و بالانس تر بود. بالاخره موتور سیمرغ به تست رسید اما بسیار داغ کار می کرد. در همان روزهای اول  تست بنا به دلایلی همکاری من با گروه به پایان رسید اما همکاری بنده با آقایان عزت و عادل مسلمی همچنان ادامه دارد که یکی از نتایج آن ساخت ربات کاسپین و کسب مقام برتر در معتبرترین مسابقه کشور و شاید در منطقه غرب آسیا بوده است.

طبق آخرین خبرها کار بهینه سازی روی موتور سیمرغ آغاز شده و همچنان ادامه دارد.

در پایان جا داره از دو دوست عزیزم که در تمامی مراحل از طراحی تا ساخت و تستهای موتور میکروجت حامی بنده بوده اند قدردانی به عمل بیارم.

آقایان علی علیخانی و خلبان علی الوداعی که از روز شروع کار در سخت ترین شرایط با خنده ها و گریه های من همراه بودند.  همچنین نهایت تشکر رو از همه کسانی که منو باور کردند(که متاسفانه تعدادشان از انگشتان دست بیشتر نبود) رو دارم.